Wafuasi wa PoW wanasema kuwa makubaliano ya PoS yanaweka mamlaka katika mikono ya matajiri. Kwa kweli wanasema “tajiri hutajirika”. Tajiri eti wanaweza kuhasibu utajiri wao na kwa sababu wanatuzwa, wanaweka mtandao katika mamlaka. Unaweza kushangaa kujua kwamba Bitcoin inakabiliwa na tatizo sawa na hata zaidi kuliko Cardano
TLDR:
Hoja ya “tajiri hutajirika” inatumika zaidi kwa mitandao ya PoW kuliko kwa PoS.
Katika mitandao ya PoW, washiriki matajiri huwaondoa maskini kwenye biashara. Hii inasababisha kuunganishwa kwa nguvu.
Kazi ya kukokotoa ambayo nodi katika mtandao hufanya kwa matumaini ya kupata tokeni mpya au wanafanya kazi wa kuthibitisha uhalali wa miamala ya mbalimbali una faida zaidi kwa matajiri.
njia ya kupata zawadi kwa kushikilia sarafu fulani za kidigitali inasababisha kuwa na uwanja sawa kwa maskini na matajiri.
Fursa ya kujihusisha
Nitajaribu kukushawishi kuwa hoja ya “tajiri hutajirika” inatumika haswa kwa mitandao ya PoW kama Bitcoin. Tutatathmini gharama ya kuingia, hatari inayohusishwa na biashara, ugatuaji na usalama, lakini muhimu zaidi ambao utajiri wao unakua haraka, maskini au tajiri.
Kubadilishana kwa kufunga mali yako na kushiriki katika uthibitishaji wa mtandao,na wanafanya kazi wa kuthibitisha uhalali wa miamala ni dhana mbili zinazofanana ambazo zinashiriki lengo moja la kufanya mtandao kuwa salama na ugatuzi. “Mshiriki” litakuwa neno sawa kwa wadau na wadhibitisha uhalali katika makala haya. Na wafanyakazi katika miamala haya wa kukokotoa ambayo nodi katika mtandao hufanya kwa matumaini ya kupata tokeni mpya .Mshiriki ni mtu ambaye amewekeza mali yake ili kushiriki katika makubaliano ya mtandao na kupokea tuzo. Tunagawanya washiriki katika vikundi viwili: washiriki matajiri ambao wanaweza kumudu kuwekeza karibu dola milioni na washiriki maskini ambao wanaweza kumudu kuwekeza karibu dola elfu kumi.
Wadhibitishaji uhalali wa miamala wa PoW unahitaji gharama kubwa katika uwekezaji. Antminer S19 inagharimu 5-10k USD.Antminer ni mashine maalum zinazotumika katika ukokotoaji,ili kudhibitisha miamala.
Mfululizo wa Antminer S19 labda ndio mfano bora zaidi kwenye soko wa madini ya bitcoin kwa sasa. Washiriki maskini wanaweza kukosa pesa za kupata mthibitishaji huyu wa miamala wa mzunguko jumuishi wa programu mahususi (ASIC) na watalazimika kufikia chaguo la bei nafuu. Walakini, hii inamweka katika hali mbaya tangu mwanzo kwani vifaa vya bei rahisi pia havifanyi kazi vizuri. Kwa hivyo, matajiri wana faida wazi wakati wa kuingia kwenye biashara.
Cardano haina tofauti kati ya washiriki matajiri na maskini wakati wa kuingia biashara. Kila mtu anapaswa kulipa amana inayoweza kurejeshwa ya ADA 2 na 0.17 kama ada. Haijalishi ikiwa mshiriki ataweka ADA 20,000 au ADA 2,000,000. Hata mshiriki maskini sana aliye na USD 100 anaweza kujiunga na uwekaji . Hakuna gharama za ziada zinahitajika kwa kushiriki katika uthibitishaji wa mtandao (staking) Sio hivyo kwa waidhinishaji wa miamala ( Mining), ambapo washiriki wanapaswa kulipia gharama za nishati, chumba cha kuidhinishia, kupoozea pale mitambo inapopata moto, na zaidi.
Udhibitishaji wa miamala ni biashara hatari kwani bei ya nishati ni tete, haswa wakati huu. Zaidi ya hayo, bei hutofautiana kutoka nchi hadi nchi, kwa hiyo katika maeneo fulani, udhibitishaji wa miamala hauna faida hata kidogo. Ni faida zaidi kujihusisha na udhibitishaji ambapo nishati ni nafuu. Ni rahisi kwa matajiri kuhamia mahali pazuri zaidi. Masikini hawawezi ikiwa wanataka kuendesha uhakiki wa miamala wenyewe na sio kuacha udhibiti wa kiwango cha hashi. Hii ni faida nyingine kwa matajiri. Wale wanaoishi mahali penye nishati ghali hawana bahati.
Faida nyingine kwa matajiri ni uchumi wa kiwango. Ingawa mshiriki maskini mwenye 10K USD anaweza kununua mdhibitidhaji 1 wa ASIC, tajiri anaweza kununua wadhibitishaji 200 kwa 1M USD. Walakini, mshiriki tajiri anaweza kujadili punguzo kwa urahisi, kwa hivyo kwa ukweli, anaweza kuwa na wahakiki miamala 220 kwa mfano. Anapata wahakiki 20 kwa shukrani za bure kwa punguzo kubwa la agizo. Vile vile vinaweza kutumika kwa wasambazaji wa nishati au waendeshaji wa pool, ambapo wateja wakubwa wana uwezekano mkubwa wa kujadili faida ya kifedha.
Katika kesi ya itifaki ya Cardano, hakuna mtu ana nafasi yoyote ya kupata faida yoyote, kwani kila kitu kinafanyika kwenye mnyororo au kwenye chain. Hakuna mtu wa kujadili punguzo na. Kila mtu anapaswa kulipa bei ya soko kwa sarafu za ADA kila mahali ulimwenguni.
Kwa upande wa ugatuaji, Cardano inashinda waziwazi Bitcoin kwani inajumuisha zaidi na matajiri hawana nafasi ya kupata faida ya ushindani kutokana na utajiri wake. Gharama za awali za kuweka hisa ni chini sana na hakuna haja ya kulipa gharama za ziada kwa msingi unaoendelea. Uhakikiunahitaji gharama kubwa ya awali, pamoja na kuna gharama za uendeshaji za kulipa. Uhakiki wa miamala kwa hivyo ni hatari zaidi na matajiri wana uwezekano mkubwa wa kushinda shida za muda mfupi. Wahakiki wa miamala wanashindana wao kwa wao na wale wadogo au wasio na ufanisi zaidi wanapaswa kuacha biashara. Hii ina athari mbaya katika ugatuzi kwani matajiri wanawabana maskini.
Wahakiki wa miamala unategemea moja kwa moja thamani ya sarafu za (Bitcoin) BTC, kwa hivyo biashara ni hatari zaidi kwani washiriki wanapaswa kulipia gharama za nishati. Kuna hatari ya mshiriki kupata hasara. Hatari hii haipo ya kushiriki katika uthibitishaji wa mtandao, waidhinishaji hupokea zawadi katika sarafu hiyo ya siri inayojulikana kama tuzo kubwa amabyo huitwa staking. Kupungua kwa thamani ya sarafu haifurahishi kwa washiriki wote, lakini kwa wadau, sio sababu ya kuacha kushikilia. Ikiwa mtandao unaweza kubakiza washiriki maskini, pia hudumisha ugatuaji na usalama.
Uidhinishaji wa miamala ni kwa matajiri pekee. Staking ni kwa kila mtu. Wahidhinishaji miamala wana faida ya uchumi wa kiwango. Wadau matajiri na maskini wana masharti sawa ya kuingia na kukaa katika biashara. Wamiliki wa ADA hawako katika ushindani wa moja kwa moja na kila mmoja. Mara tu unaposhikilia idadi fulani ya sarafu za ADA, hakuna mtu anayeweza kukuondoa kwenye biashara.
Ni ngumu zaidi kutoka kwa mtazamo wa usalama. Wengine wanasema kuwa tuzo za kuhatarisha ni “bila malipo” na kwamba kulipa gharama zinazoendelea za nishati ni jambo la lazima. Wanachofanya wadau ni kushika sarafu, yaani sehemu ya mgawanyo wa mamlaka ya kufanya maamuzi. Itifaki inazalisha thamani kupitia matumizi yake na inasambaza faida kati ya wamiliki wa sarafu. Ni muhimu kutambua kwamba gharama ya kuendesha mtandao wa PoS ni karibu 99%.POS maana yake ni utaratibu wa makubaliano ya sarafu za kidigitali unaotumiwa kuthibitisha miamala kupitia vithibitishaji vilivyochaguliwa wathibitishaji.
Usalama unahusiana kwa karibu na ugatuaji, hivyo kama uchimbaji madini ni wa matajiri pekee, usalama unapungua kimantiki na ugatuaji. PoW hakika ni dhana ya kuvutia katika suala la kutobadilika kwa leja. PoS inaweza kufanya hivi pia, lakini ninatambua kuwa hitaji la kutumia rasilimali ya mwili linaweza kuwa la faida. Walakini, katika muktadha wa kifungu hicho, bado ni kesi kwamba matajiri wana nafasi nzuri zaidi ya kuweka biashara na kulipwa. Mgawo wa Nakamoto huelekea kupungua kwa muda mrefu.
Ambao utajiri unakua haraka
Ni faida kwa mtandao kudumishwa na idadi kubwa ya washiriki maskini. Tatizo ni washiriki matajiri wanapoweka mtandao kati.
Wafuasi wa PoW wanasema kwamba ikiwa mdau tajiri hatachukua faida na kutumia tena sarafu zilizopatikana kama malipo ya kuweka hisa, ushawishi wake kwenye mtandao unakua. Hii ni kweli, lakini pia ni kweli kwa washiriki matajiri katika mitandao ya PoW. Kilicho muhimu ni kama washiriki maskini wanatajirika haraka kama washiriki matajiri au polepole zaidi (jambo ambalo lingekuwa hasi). Kwa maneno mengine, matajiri na maskini wanapaswa kuwa na nafasi ya haki sawa. Ikiwa matajiri wanaweza kuwafukuza maskini katika biashara, tunarudi kwenye ulimwengu wa kati ambapo matajiri wanatawala.
Washiriki wanaweza kuhifadhi zawadi na kuiwekeza tena katika kuweka hisa au uchimbaji madini. Katika suala hili, PoS na PoW ni sawa.
Cardano huwatuza washiriki kila baada ya siku 5. Zawadi inatumika kiotomatiki kwa kuweka alama. Tajiri na maskini hupata malipo sawia kwa jumla ya 5% kwa mwaka. Mshiriki ambaye anashiriki ADA 20,000 atapokea ADA 1000. Mshiriki ambaye anashiriki ADA 20,000,000 atapokea ADA 1,000,000. Tajiri na maskini wanatajirika kwa kasi sawa na wana nguvu sawa katika makubaliano ya mtandao. Matajiri hawapati faida.
Fikiri kuwa faida halisi ya muhudhinishaji mmoja wa ASIC baada ya kupunguza gharama ni $3 kwa siku. Tuseme kwamba mdhibitishaji mpya wa ASIC atagharimu 5000 USD. Ikiwa mshiriki masikini anataka kupanua biashara yake, atalazimika kungoja takriban miaka 5 kabla ya kumudu muhidhinishaji mpya wa ASIC kutoka kwa zawadi. Tatizo ni kwamba wakati huo wa sasa unaweza kuwa wa kizamani, hivyo badala ya mara mbili ya biashara, mshiriki anunua tu muhidhinishaji mpya wa ASIC. Washiriki maskini wanaweza kupata biashara mara mbili katika hadi miaka 5, lakini ikiwa tu watahifadhi mhidhinishaji madini wa ASIC wa zamani na kununua mpya ili waende naye. Inawezekana kwamba hata katika miaka 5 washiriki maskini hawatapanua biashara zao.
Mshiriki wetu tajiri ana wachimba migodi 220 wa ASIC. Anapata USD 660 kwa siku. Hii inamaanisha kuwa anaweza kununua mhidhinishaji mpya wa ASIC takriban kila wiki. Mshiriki tajiri anaweza kutumia zawadi haraka kuliko mshiriki maskini na kupanua biashara kimsingi kila wiki. Kadiri idadi ya wahidhinishaji wapya wa ASIC inavyoongezeka, thawabu pia zitaongezeka, kwa hivyo kipindi cha kuweza kununua wahidhinishaji mpya wa ASIC kitakuwa kifupi. Baada ya mwaka wa kwanza, mshiriki anaweza kununua muhidhinishaji mpya wa ASIC kila baada ya siku 6. Mshiriki tajiri anaweza kupanua biashara yake kwa angalau 25% kwa mwaka. Utajiri unaopatikana kutokana na zawadi unaweza kutumika kumfanya mshiriki kuwa tajiri zaidi. Kumbuka kuwa tumepuuza uchumi wa faida ya kiwango katika hesabu. Kwa kweli, mshiriki tajiri atakuwa na maisha bora zaidi ikilinganishwa na maskini.
Katika mitandao ya Bitcoin, washiriki wanapaswa kuweka tuzo zao kando kwa muda mrefu bila kuwa na uwezo wa kuzitumia, ambapo kwa Cardano wanaweza kuzitumia mara moja. Hii ni tofauti muhimu.
Ikiwa kuna wadau 1 matajiri na maskini 1000 katika mtandao wa Cardano, usambazaji wa nguvu hautabadilika kwa mwaka. Matajiri watapata ADA 1,000,000, kiasi ambacho ni sawa na washikaji 1,000 maskini watapata pamoja. Wote wanaweza kutumia thawabu tena kwa kuweka hisa. Hii si kweli kwa kutumia PoW. Washiriki 1,000 maskini hawawezi kupanua biashara zao kwa mwaka, wakati matajiri wanaweza kwa angalau 25%. Mshiriki tajiri anapata thawabu kubwa zaidi na hivyo kuweka nguvu kati.
Hitimisho
Washiriki matajiri watakuwa na sehemu katika kila mtandao kila wakati. Wahidhinishaji wa miamala na uwekaji mali ikiwana maana staking ni biashara ambayo inapaswa kuwa na faida, kwani inahamasisha watu kujihusisha katika kuendesha mitandao. Ni uwekezaji kwa masikini na matajiri.Staking ni kubadilishana kwa kufunga mali yako na kushiriki katika uthibitishaji wa mtandao.
Ni muhimu kwamba maskini wanaweza kushiriki katika biashara hii na kwamba matajiri hawana nafasi ya kuwaondoa. Katika suala hili, PoS ni ya haki zaidi kuliko PoW, kwani maskini wanaweza kuweka sehemu yao kwa muda mrefu.
Inashangaza kwamba watetezi wa PoW wanazungumza tu juu ya faida zinazohusiana na matumizi ya nishati na uunganisho wa ulimwengu wa mwili, lakini utegemezi huu polepole unasababisha ujumuishaji mkubwa wa mtandao. Hii ni hasara kubwa. PoW ni makubaliano bora ya kupata daftari dhidi ya historia ya kuandika upya, lakini ni mbaya sana katika suala la ugatuaji na uendelevu wa uchumi wa muda mrefu. Washiriki matajiri wana faida kubwa zaidi kuliko maskini, na hii ni kwa sababu ya uchumi wa kiwango na ukweli kwamba faida zinaweza kupatikana bila mnyororo.
Hakuna makubaliano, hata PoS, inaweza kuzuia kuwepo kwa washiriki matajiri. Kilicho muhimu zaidi kwa mtazamo wetu ni kwamba matajiri hawana uwezo usio na uwiano wa kuwafukuza maskini katika biashara na kwamba kila mtu ana uwanja sawa. Staking kwenye mtandao wa Cardano ni nafuu ya kifedha kwa maskini na matajiri.
Makala haya yalitayarishwa na Wakardani kwa msaada kutoka kwa Cexplorer.